اسلایدر

                                       دوره گرد...

  یاد دارم در غروبی سرد سرد       
       می گذشت از کوچه ی ما دوره گرد                       
   داد میزد کهنه قالی می خرم          
               دست دوم جنس عالی می خرم          
    کوزه و ظرف سفالی می خرم    
               گر نداری سفره خالی می خرم        
  اشک در چشمان بابا حلقه زد  
               عاقبت آهی کشید بغضش شکست     
آخر ماه است و نان در سفره نیست
                گفت شکرت خدا این زندگیست              
   بوی نان تازه هوشش برده بود        
                اتفاقا مادرم هم روزه بود
   خواهرم بی روسری بیرون دوید       
               گفت آقا سفره خالی می خرید

                           { مهدی ملک زاده}

تیر برق چوبی

تیربرق چوبی ام در انتهای روستا

بی فروغم کرده سنگ های بچه های روستا

ریشه ام جا مانده در باغی که صد ها سرو داشت

کوچ کردم از وطن تنها برای روستا

آمدم خوش خط شود تکلیف شب ها آمدم

نور یک فانوس باشم پیش پای روستا

یاد دارم در زمین وقتی مرا می کاشتند

پیکرم را بوسه می زد کد خدای روستا

حال اما خود شنیدم از کلاغی روی سیم

قد یک ارزن نمی ارزم برای روستا

کاش یک تابوت بودم کاش یک نجار پیر

راهی ام میکرد قبرستان بجای روستا

قحطی هیزم اهالی را به فکر انداخته است

بد نگاهم می کند دیزی سرای روستا

من که خواهم سوخت  حرفی نیست

اما ای خدا تیر سیمانی نخواهد شد عصای روستا...

                                                                                  ( حسین فرشید گوهر)